ظلم ستیزی
دوران حكومت علی (ع) سراسر مبارزه و جنگ با دشمنان عوام فریبی بود كه ناآگاهان جامعه و دنیاطلبان را آلت دست قرار می دادند تا بهتر و بیشتر بتوانند به هوس ها و دنیاطلبی های خود دست یابند. علی و اسلام، دشمنان خطرناك و مكار و حیلهگری چون معاویه را در برابر خود داشت؛ كه از همه چیز حتی مقدسات مردم برای پیشبرد اهداف شوم خود استفاده میكردند. دشمنان نادان و كج فهمی چون خوارج كه در پناه پوستهای از دیانت با علی دشمنی میكردند و جمل سوارانی كه عایشه همسر پیامبر را سپر خود ساخته بودند و … و علی كه برای عدالتگستری و ظلم ستیزی حكومت را در دست گرفته بود، جز مبارزهای سخت، طولانی و طاقتفرسا راهی در پیش خود نمی یافت.
زینب حوادث دردناك بعد از پیامبر را مشاهده میكرد، از آن عبرت میگرفت و درس می آموخت و بر بینش اجتماعی، سیاسی و تاریخی خود می افزود و افزون بر این از شجاعت، زهد، عبادت و فضیلتهای بیشمار پدرش الهام میگرفت. او كه در مكتب چنین پدری درس آموخته بود، تمام آموختههای خود را در صحنههای بزرگی چون كربلا، كوفه، شام و… به نمایش گذارد، و با تدبیر و درایت، شجاعت و شهامت، صبر و استقامت و زهد و عبادت خود را ثابت كرد كه دختر پدری است كه تمامی عمر خود را در راه خدا و رضای او سپری كرده، با قدرت صبر پیشه ساخته، با شهامت عدالت گسترده، با شجاعت دشمنستیزی كرده و بالاخره همه چیز را فدای محبوب خویش ساخته است.
منبع:http://gamenetyahoo.blogfa.com